جاں میکوں چھوڑ کے ٹُریا ہیں ۔ تئیں ظالم کیتے اکھ رو وے
تن من رو وے سکھ چین رووے ، تھی جسم دا انگ انگ وکھ رو وے
ہک میں رو واں تھی نال میڈے ، گلیاں دا ہک ہک ککھ رو وے
جیڑا اسد کوں روندا تک لیندا ، ہتھ او وی دل تے رکھ رو وے
2
آعتبار ناں کر انہاں سوہنڑیاں تے اج کجھ ہندن کل کجھ ہُندن
منہ زور مزاج دے مالک ھن گھڑی کجھ ہُندن پل کجھ ہُندن
انہاں حُسن دیاں بھریاں بوتلاں دے تَل کجھ ہُندن گَل کجھ ہُندن
ہُن شاکر مثل کہڑیاں دی پُھل کجھ ہُندن پَھل کجھ ہُندن
3
تیکوں یاد ھوسی میں آکھیا ھم
دلدار مٹھا توں چھوڑ ویسیں
ول ول قرآن تے ہتھ نہ رکھ
نہ قسماں چا توں چھوڑ ویسیں
کجھ سوچ سمجھ تے فیصلہ کر
نہ جوش ڈ"کھا توں چھوڑ ویسیں
کر شاکر کوں برباد سجن
نہ لوک کھلوا توں چھوڑ ویسیں
4
میں بھانڑپُرانڑیں جنگل دا، کہیں رُل گئے دی منزل ہاں
جیندی آپس وچ نہ بنڑ آوے، اوں گھوٹ دی پھِکی کھِل ہاں
جیکوںشاکر چِتھ تے سٹ ڈیندن، بیکار مُساگ دی چھِل ہاں
جیندے میلے وچ کھیسے خالی ہن، اوں بال غریب دا دِل ہاں
6
ہک چاندڑیں منڑ دریا تے
دریاویں چندر اُبھردا پے
نمراش نمانڑیں نیناں وچ
رنگیں دے روپ تماشے ہن
شیشے وچ کون سنوردا پے
اڑی ڈیکھاں کون گذردا پے
7
اج نال ایمان دےدس تاںسہی کدی یاد وی ساڈی آئی ھئ.
ساڈی یاد دےوچ بے چین ھوکےکدی نیندر یارونجائ ھئ.
میرے وانگوں رکھ کےبانھیں سر تے کدی سوگ دی رسم منائ ھئ.
جیویں مين رورو عمر گزاری انج ھک وی رات لنگائ ھئ..
